Poëzie
Vers in de Etalage
Door Maria Cristina FazecasSchietgebed
Zullen we gewoon gaan slapen?
zonder de anderen
zonder dat
het geluid van leven dooft
we hadden gewoon
moeten gaan slapen
we hadden welterusten
tot morgen en misschien
een kus
terwijl in alle kamers
nog gelachen wordt
nog lichtjes lauwe grapjes
door brandewijn verdoofd
oh-onze-lieve-vrouwenbeeld
had het gescheeld
als we onze kleren
hadden aangehouden
en dus
gewoon gaan slapen
zonder al het andere
welterusten, tot morgen
en misschien alleen een kus
geheim te houden
Lees meer uit de categorie Poëzie
Vers in de Etalage
Door Ezra HakzeIn dozen Het konijn past in haar eigen voederbak. Als maaltijd ligt het dier nu opgediend. Aaibaar en kinderloos, het bloembed waaronder zij onvruchtbaar ligt. Wanneer ze in de zomer haar ren in mocht duwde ze als eerst het stro vooruit. Elk jaar een vacht verliezen. Ik had mijn handen vol aan mijn vader en […]