Carmen Felicitas
Door Carmen FelixCarmen Felix gaat graag op zoek naar de schoonheid in het alledaagse, het lelijke en het banale. Onderwerpen waarover het makkelijk klagen is beschouwt zij voor ons met een roze bril in de nieuwe rubriek ‘Carmen Felicitas’. Haar eerste gelukslied gaat over de Veronica-gids. Beeld: Juliëtte Verberk Het geluid van het voluptueuze Veronica Magazine dat op onze deurmat viel, is een echo uit het verleden. Hij stond elke week weer vol met matige interviews met (inmiddels vergeten) televisiesterretjes, nietszeggend showbizz nieuws, filmreviews, woekerlening-reclames en een blik in de toekomst: een overzicht van alles wat er op tv zou gaan verschijnen de week daarop. Maar opeens was het klaar. Een tv-gids werd een overbodige luxe zodra je ook op internet kon kijken hoe laat iets begon. Daarnaast was er niks cools meer aan de Veronica-gids en haar twijfelachtige imago. Als je wil weten hoe Patty Brard over nucleaire wapens denkt, kijk je tegenwoordig gewoon op Twitter. Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden ze een abonnement op ‘de dikste tv-gids van Nederland’. Het was meer een tijdschrift dan een gidsje en ik las ‘m dan ook meteen gulzig van begin tot eind uit. Van de goedkoop uitziende cover-foto met Froukje de Both (of Ferry Somogyi) op een motorfiets (en de windmachine gericht op haar prominente voorhoofd of zijn rotsvaste gelplukken), via amateuristisch geschreven recensies van Leslie Nielsen-films tot aan de laatste pagina met mijn favoriete strip: Dirk Jan. Dat de Veronica-gids iets ordinairs is in de ogen van velen leerde ik pas nadat ik op mezelf ging wonen, lang nadat mijn ouders het abonnement hadden opgezegd. Vrienden vertelden met geveinsde verveling en onderdrukte trots over hun ouders die alleen de VARA-gids lazen en van wie ze ‘absoluut niet naar de commerciële mochten kijken als kleuter’. Maar medelijden had je pas echt met de klasgenootjes die het thuis moesten doen met de kleurloze Mikro Gids, of erger nog: helemaal geen gids. Zelfs in de jaren 90 had het iets armoedigs als je het gehele avondprogramma van Yorin op Teletekst moest opzoeken. Ik ben blij dat mijn ouders hun zuurverdiende geld in die gouden jaren wél in leerzame dingen staken, dat is tenslotte waarom ik nu nog steeds alle acteurs uit Goudkust bij voor-, achter- en personagenaam kan noemen. De tv-gids raakte helaas nog meer uit de gratie toen het een paar jaar terug steeds meer en vogue werd om op elk mogelijk moment te vertellen dat je geen tv kijkt en onlangs zelfs je tv hebt weggedaan. “Oh, waar halen mensen de tijd nog vandaan om tv te kijken? Er is toch alleen maar shit op.” Vermelden dat je geen tv hebt om je eigen intellect te benadrukken, is nog steeds populair onder strontvervelende twintigers. Met levensverrijkingen als Netflix en de cult status die veel ‘goede’ series steeds makkelijker bereiken, wordt het acceptabeler om toe te geven dat je dit weekend geen ‘festivalletje hebt gepakt’ maar gewoon in bed hebt gekeken naar een vrouw genaamd Big Boo die zichzelf in een vrouwengevangenis vingert met een schroevendraaier. Maar ook je eigen dagelijkse ritme rondom Achter Gesloten Deuren plannen moet gewoon kunnen. Nu tv weer geaccepteerd wordt en ik het zonder schromen in het veld achter ‘hobby’s’ kan noteren, is het tijd voor de herwaardering van de tv-gids. Natuurlijk kun je je tijd efficiënt indelen en gebruik maken van zo’n saaie tv-gids app als je erachter probeert te komen wanneer Barbie precies op vakantie gaat. Maar het draait om de hele ervaring van met een dik tijdschrift onder een fleece deken op je bank liggen met je gehele onderarm in een zak Lays Deep Ridged Naturel. En je hoeft je iPhone niet te bevuilen met je vettige chipsvingers, want je hebt de avond ervoor al gretig de hele tv-gids uit je hoofd geleerd. Het is tijd dat ordinair comfort weer terug komt in ons leven. Positioneer je lijf languit op de bank, drapeer er een deken overheen (en niets voelt natuurlijk beter dan het verplaatsen van je dekbed naar je bank) en dompel jezelf onder in het avondvullende programma naar keuze. Wil je écht goed beslagen ten ijs komen? Pak dan een pen en begin met omcirkelen. Omcirkel alles wat je wilt zien in je nieuwe tv-gids. Omcirkel tot je niet meer kan. En laat niemand je tegenhouden.
Over de auteur
Schrijver, columnist, copywriter, docent, gespreksleider, researcher, redacteur, soms zelfs productiemeid maar bovenal tekstueel manusje van alles.
Lees meer van Carmen Felix
Mijmering
Door Carmen FelixSchrijver en redacteur Carmen Felix wentelt zich in de warmte van de mijmering. De vraag ‘waar word je gelukkig van?’ wordt door velen steevast beantwoord met tamelijk saaie dingen als ‘de geur van versgemaaid gras’, ‘chocola’, ‘de liefde’, ‘mijn kinderen’, ‘Caro Emerald luisteren met het raam open’ of ‘seks’. Hoewel ik altijd de eerste ben […]
Lees meer uit de categorie essay
Waar ging het mis, Dimitri?
Door Maarten van RielDimitri Verhulst (1972), mijn literaire held der zuiderburen, schreef een nieuwe roman getiteld De laatste liefde van mijn moeder. De Groene Amsterdammer, Het Parool en de Volkskrant waren weinig enthousiast over het nieuwe boek. En dat is opvallend, want Verhulst is een gevierd schrijver die in 2009 de Libris Literatuur Prijs won voor Godverdomse dagen […]