Vers in de Etalage

In dozen

Het konijn past in haar eigen voederbak.
Als maaltijd ligt het dier nu opgediend.

Aaibaar en kinderloos,
het bloembed waaronder zij onvruchtbaar ligt.

Wanneer ze in de zomer
haar ren in mocht
duwde ze als eerst het stro vooruit.

Elk jaar een vacht verliezen. Ik
had mijn handen vol
aan mijn vader en hij aan de wereld
en de dieren die hij redden moest.

De bloedneus op een middag
toen mijn vader het hok schoonmaakte,

ik markeer de plaats met mijn laars
en een foto die ik later terug zal vinden
als ik zijn spullen stil in dozen stop.

Pagina’s

• Colofon
• Doneren
• Inzendingen

Meer Optimisme