Poëzie
poëzieweek 2017: Coen Cornelis
Door Coen Cornelis | beeld: Mathilde BindervoetAngst
ik ben bang voor connotaties
vooral ’s avonds
als ik met wanten en sjaal
door het stadspark wandel
helemaal alleen
plots een drukkend gevoel krijg
akelig priemende ogen
in mijn onbeschermde rug
en ik weet
hier liggen connotaties op de loer
maar ik weet niet van welke aard
hebben ze een afgerichte dwangneurose
vlindermessen, pepperspray?
vooral de negatieven vind ik eng
als ze zich stiekem via mijn broekspijp opwerken
zich in mijn knieholte vastbijten als bloedzuigers
zich daar langzaam ontwikkelen,
in de zomer voor iedereen zichtbaar zijn
dan ben ik bang
dat ik van betekenis beroofd
onduidelijk, dubbelzinnig, arbitrair
leeggezogen en bleek achterblijf
(dat niemand meer met me om wil gaan)
banger nog ben ik voor filosofen
die mij met rubberen handschoenen vastgrijpen
en grondig, hartstochtelijk herdefiniëren
ode aan de mogelijkheid tot bichondrische uitwisseling
ik was vergeten hoe de chronoplastische spiegeling
van het gasoppervlak fata morgastisch de herinnering aan jouw afschuw
op doet roepen
als het visioen van een vargheist doet het me kraken
zodat mijn botpulverstof
volledig opgesnoven nu verlichting geeft
je bent de zuiverste van mijn levende verbeeldingskracht
kom tevoorschijn uit de nacht
laat me leven in je cilindrische invloedsfeer
ik zou mijn pincetvingers in de plakkerigheid van je liefde willen steken
ik graaf ons een incubatiecocon, een liefdesgraf
laten we samensmelten in het donker
laten we ons bichondrisch kanaal voor elkaar ontsluiten
laten we samen langzaam stervend leven
in de uiterste domeinen van de ge-endorfineerde kerkers der chroomstasis
zal ik je mijn meest ware, diepe, liefste liefde geven
Over de auteur
Coen Cornelis is dichter en toneelschrijver. Hij probeert poëzie, toneel en science fiction te mengen tot het ultieme, allesvernietigende kunstwerk van groteske genialiteit. Hij schrijft liefdesgedichten op maat (bij hem te bestellen), werkt momenteel aan het toneelstuk De Robot Discipel voor het Bellevue Lunchtheater, en is meervoudig NK Poetry Slam-deelnemer. Ook schreef hij teksten voor Blue, een videoperformance van Marijn Brussaard (vanaf 17 februari te zien in Theater Frascati), en gaat hij schrijven voor De Futurist, de sciencefiction-tegenhanger van dit magazine.
Over de illustrator
Mathilde Bindervoet tekent vrolijke figuren en droeftoers bij andermans tekst en eigen hersenspinsels. Om haar naam aan te dikken met wat internationale allure tekent ze onder de Franse vertaling van haar achternaam: @bindrepied. Vindbaar in de virtuele wereld op: www.mathildebindervoet.nl
Lees meer van Coen Cornelis
De Regelname #5 Coen Cornelis
Door Coen CornelisKlecks – hét platform voor poëziekritiek – en uw geliefde podium voor hedendaagse poëzie, De Optimist slaan de literaire handen ineen en presenteren de reeks ‘De Regelname’. Eens per twee maanden vragen we een dichter welke regel hij of zij zelf geschreven zou willen hebben – en waarom. En we vragen hem of haar met […]
Lees meer uit de categorie Poëzie
egoïstisch gedicht
Door Emma van Hooffik weet dat kevers die op hun rug terechtkomen soms nooit meer overeind kunnen komen ik blijf slank door natuurlijke cardio gevolgd door onnatuurlijke hartkloppingen ik vergruis langzaam als een bruisbal en laat niet eens een roze bad achter ik krijg een boom en maak er een bos van vol beesten die me laten rennen […]