Poëzie
Poëzieweek 2017: Jordi Lammers
Door Jordi Lammers | beeld: Mathilde BindervoetWensballonnen
stel dat op de vensterbank
een doodgevroren vlieg lag
zou je dan een aansteker
onder zijn vleugels houden
tot het beestje in een vonk
verandert door een kier
naar buiten glipt vlammend
in de nacht verdwijnt
ik zag op oudejaarsdag
hoe koppig wensballonnen zijn
hoe lang ze tussen grond
en sterren blijven hangen
en vooral: hoe mooi je ogen breken
als je op vuur wacht
Rooksignalen
jij verzamelt takken
ik maak grapjes
in de hoop dat er iets warms ontstaat
wachten we op een beest
dat tegen ons aan kruipt
onze wonden ontdooit
met vonken tussen onze vingers
sturen we elkaar rooksignalen
het is zo koud hier
laten we dichter bij het vuur zitten
wachten op een grap die zo goed is
dat we ons de komende jaren
aan elkaar vast lachen
Iedere dag van de Poëzieweek plaatst De Optimist werk van een getalenteerde dichter dat samenhangt met het thema ‘humor’.
Over de auteur
Jordi Lammers was in 2016 de campusdichter van de Radboud Universiteit. Hij publiceerde verhalen en gedichten in De Revisor, Op Ruwe Planken en De Optimist en schrijft essays voor Rekto:Verso. Je kon hem horen voordragen op de Nijmeegse Kunstnacht, het Boekenfeest en het International Literature Festival. In 2018 won hij de Nijmeegse Literatuurprijs. Samen met zijn broer Rindert vormt hij de tweekoppige band Benji - een samensmelting van muziek en poëzie.
Over de illustrator
Mathilde Bindervoet tekent vrolijke figuren en droeftoers bij andermans tekst en eigen hersenspinsels. Om haar naam aan te dikken met wat internationale allure tekent ze onder de Franse vertaling van haar achternaam: @bindrepied. Vindbaar in de virtuele wereld op: www.mathildebindervoet.nl
Lees meer van Jordi Lammers
Drie gedichten bij verhalen van Lydia Davis
Door Jordi LammersUnder all this dirt the floor is really very clean hoe lang nog houd je de aarde als een knikker tussen je vingers je staat op het balkon en wacht tot de zon het glas laat schitteren die blik, alsof je met je ogen vuur maakt, ik heb nooit geloofd in een plek waar alles […]
Lees meer uit de categorie Poëzie
Vers in de Etalage
Door Anouk SmiesKlein geluk Wie meer wil weten: bekijk eens microscopisch een huid Intimiteit is het wagenwijd beklimmen van een porie Zo heb ik je betast Ik begon bij bast, doorliep eeltplekken, ringen Knalde opzettelijk tegen je uiterste grens, een doffe knik Die te beminnen was genoeg Zwemmen in een emmer terwijl de zee je ontglipt […]