Poëzie: Sander Meij

The image you are requesting does not exist, or is no longer available

We aten ons brood onderweg van een iPad
en maakten evenementen aan
alsof het feromonen waren.
We misten een kant om ons tegen af te zetten
en konden niet anders dan voltijds omrollen
in het ultramarijn van onze helverlichte schermen.
Onze volgers bleven steevast thuis,
we wreven bij gebrek aan beter
elkaar de ogen uit en keken,
bleken overeen te komen,
en stelden daarmee slechts onszelf teleur.
We deelden een lever met tegenzin
maar hielden elkaar desondanks in leven
door af en toe foto’s van groenten te posten.
In een poging de schermen te reanimeren
drukten we lippen op koude glaswanden
polsten we koortsig de cardiogrammen.
Andermans tijdlijn stroomde vol
in de richting van een opgewekte zee,
de onze bezong onbewogen de stilte.
Tijdens het inslapen scrolden we trager,
maar citeerbare statements bleven uit.
Na onze dood gingen algoritmes door
met het sturen van felicitaties.

lunapark

de caravan lijkt onbewoond
er kauwt een hond op het behang
en ergens gaat een telefoon
voor wat je mist ben je het bangst

plastic glanst in neonlicht
weemoed heeft iets achterhaalds
ik knipte gaten in de tijd
betrad het tandeloze zand

koester dit verloren volk
vraag me niet waar het op staat
pony’s draaien eeuwig rond
voor niemand die een kaartje kocht

oude mensen sterven uit
dikke dames van papier
grond houdt hier niet langer vast
wie beklijft is niet gezien

Bedreigde diersoorten

ik zocht naar een woord
toen ze weer sms’te
of we misschien konden praten

ik ben bekend met het jargon
het woord is me even ontschoten
maar het had met deductie te maken

de oude Grieken kenden
zes woorden voor liefde
haar espressomachine

bereidt zes soorten koffie
de vraag is waar
de vooruitgang in schuilt

natuurwetten zijn wrede wezens
telkens wanneer de inflatie toeslaat
sterft ergens op de wereld een kind

niemand stichtte reservaten
om de restanten te bewaren
dus of ik me op wilde werpen

waarom ik zo deed, wilde ze weten
ik vroeg haar wat het betekende
om ieder bericht met ‘liefs’ af te sluiten

Pagina’s

• Colofon
• Doneren
• Inzendingen

Meer Optimisme