poëzie
Zo voeren wij gezag
Door Wout Waanders | beeld: Reinout DijkstraHet is vloksdagmiddag. We gaan boodschappen doen.
Ik blijf achterin de auto zitten. Als je er op gaat letten,
zie je dat de halve wereld vol dubbelgangers zit.
Zoals: Salman Rushdie lijkt precies op de poppenspeler van Samson.
Ooit is er iemand geweest die zei:
Je bent een belediging voor de islam.
Ik kom je keel opensnijden.
En iemand heeft geantwoord:
Ik speel een hond in een studio 100-productie.
Ik weet niet waar je het over hebt – een wereld waarin dit mogelijk is,
kan onmogelijk kwaadaardig zijn.
Ja. Soms verdwijnen de mensen waar je recht op hebt
zonder enige opgave van redenen. Dat is zwaar,
dat ontken ik ook helemaal niet,
maar dit land is van iedereen
die ongeacht de ongeregeldheden,
op een of andere achterbank blijft zitten,
rustig uit een raam staart, ontdekt
wie er met wie is aangelijnd.
Over de auteur
Wout Waanders (1989) schrijft gedichten en droeg voor op festivals als Onbederf’lijk Vers, Zwarte Cross, Zomerparkfeest en Lowlands. Zijn werk verscheen in Extaze, Kluger Hans en Das Magazin. Wout was hoofdredacteur van Op Ruwe Planken en campusdichter van de Radboud Universiteit Nijmegen. In 2015/2016 nam hij deel aan het Slow Writing Lab van het Nederlands Letterenfonds, waar hij onderzoek deed naar zijn positionering als schrijver. In november 2015 verscheen zijn chapbook Olifantopia, een dichtbundel die leest als een pretpark. Wout zit in een talentontwikkeltraject van Literair Productiehuis Wintertuin.
Over de illustrator
Reinout Dijkstra zit vaak urenlang over zijn bureau gebogen. Om zich heen liggen vulpotloden, vermolmde fijnlijners, stapels papier en enkele dingen die lijken op stiften. Voor hem staat afgekoelde koffie, maar daar heeft hij geen oog voor. Af en toe zegt hij 'hm' in verschillende intonaties. Zie reinoutdijkstra.nl
Lees meer van Wout Waanders
poëzieweek 2017: Wout Waanders
Door Wout WaandersEen middag met Joost Eerdmans Samen met veertien andere platte banden vorm ik een moedeloos lange rij waarin eigenlijk geen enkele vooruitgang zit. Voor ons staat Joost Eerdmans met zijn familie geschikte fietsen uit te zoeken, om daar een paar dagen mee over Terschelling te rijden. Joost Eerdmans vindt zijn zadel te zacht. Joost Eerdmans […]
Lees meer uit de categorie poëzie
Poëzie: Dorien Dijkhuis
Door Dorien DijkhuisHoe dingen samensmelten De onderste plank van boekenkasten doet altijd denken aan de dood, ook als er alleen maar lichte titels staan. Omdat er in een vorig leven een zwarte kat met gele ogen in verdween om ongemerkt te sterven. Bij ‘cupmaat’ zie ik steeds zijn vingers behendig bezig met tabak, zijn tong die als […]