Poëzie: Simone Zwitserloot
Doorwind waait door de kieren van onze wimpers
ik plooi heuvels van zachte huid
drapeer mos over de edele delen
met mijn tegenspeler bespreek ik de voortgang van het verhaal
we discussiëren over regenponcho’s
‘plastic hulzen om mensen te conserveren’ zegt ze
ik zeg dat ik mijn houdbaarheidsdatum uit wil stellen
ik stel me voor hoe ik in een glazen pot met conserveermiddelen
wacht op mijn consumptie
hoe mijn ledematen na verloop van tijd bite verliezen
ik stel me voor hoe ik gevriesdroogd word
hoe gewicht en volume afnemen tot mijn poreuze botten breken
het lijkt me het beste wanneer we onze lichamen consolideren
‘we kunnen ze uithakken in steen’ zeg ik
mijn tegenspeler is op zoek naar plekken waar de erosie al zichtbaar is
ze verdwaalt in de kloven
bewondert de rimpelingen in het oppervlak
mijn tegenspeler zegt dat ze geen goede actrice is
ik ben bang dat ze het eind van ons verhaal niet haalt
Lees meer van testy testerson
Carpaccio van courgette
Door testy testersonBeeld: Willem Jansen In november las ik Eating Animals van Jonathan Safran Foer. Halverwege het boek besloot ik dat ik vegetariër zou worden, maar bleef nog wel gewoon vlees eten. Na de jaarwisseling, besloot ik, vanaf dan zou ik geen vlees meer eten. Ik vond dat een mooi voornemen. Het kiezen van een datum in […]
Lees meer uit de categorie
Een vis voor meneer Verstappen
Door Max HermensIk klemde de hengel onder mijn oksel en sloot de deur van de tuinschuur. Mijn zoon lag nog te slapen, hij was weer naar de stad geweest. Zijn arm hing van het stapelbed naar beneden. Ik stapte stilletjes door de tuin en langs het huis van meneer Verstappen. Ik wilde hem en zijn vrouw niet […]