beeldpoëzie interview
De innerlijke tuin
Door Martien Bos | beeld: Roos Vink
‘De innerlijke tuin’, Roos Vink
Roos Vink is een kunstenares en muzikante uit Groningen. Ze groeide op in Emmen en studeerde aan de Groningse kunstacademie Minerva, waar ze zich specialiseerde in illustratie.
Hoe kwam je op het idee om ‘De innerlijke tuin’ te maken?
Er was geen directe aanleiding voor dit werk. Vaak ontstaan mijn werken uit een thema dat al lang in me borrelt of word ik overvallen door een duidelijk beeld met een bepaald thema. In dit geval was dat de kracht van dat wat je aandacht geeft. Hierbij denk ik aan gedachtes, ideeën, overtuigingen en emoties. Hoe bepalend die zijn voor hoe we ons leven ervaren. Wanneer je zorgvuldiger en bewuster kunt bepalen welke ‘zaadjes’ je plant en vooral hoeveel ‘water’ je ze geeft, heb je naar mijn idee een krachtig hulpmiddel in handen. Die krachtige werking heb ik geprobeerd uit te beelden in dit werk. Zelf (en ik denk ik niet alleen) vind ik het nog niet altijd makkelijk om zorgvuldig en bewust om te gaan met dit proces en ben ik snel geneigd om het oude, vertrouwde te voeden wat niet altijd dienend is. Toch probeer ik steeds wat bewuster te ‘tuinieren’. In dit geval het onderhouden en verzorgen van mijn binnenwereld of tuin en daarmee mijn beleving van de wereld. Het bewust bekijken welke planten er staan en waar de grond extra voeding kan gebruiken. We zijn wie we zijn. De tuin is er al, maar het zaaien, het voeden en de beleving ervan zijn aan ons.
Aanvankelijk dacht ik dat het innerlijk hier versterkt werd door een soort pil. Hoewel het proces van inname niet helemaal realistisch is, vroeg ik me af of je dit werk ook kon lezen als commentaar op medicijnen of op bepaalde types drugs. Hoe zie jij dat?
Hoewel ik zo mijn ideeën over medicijnen heb en vooral de wereld erachter, ga ik met dit werk hier niet zozeer op in. Pillen zijn iets ‘externs’ en ik doel juist op iets wat intern ontstaat. Ik kan me voorstellen dat het zaadje in dit werk visueel gezien wel lijkt op iets van buitenaf, maar ik bedoel het als iets wat we in onszelf cultiveren, iets wat alleen wijzelf in onze belevingswereld kunnen toelaten.
Mijn lievelingstool is, heel simpel, het omzetten van het beeld in negatief. Dat levert altijd verrassende kleurencombinaties op
Werk je eigenlijk graag digitaal? We kennen je vooral van analoog werk.
In eerste instantie grijp ik het liefst naar de kwast, pen of potlood, maar wanneer ik snel een kleurcompositie samen wil stellen, vind ik digitaal fijn werken. Ik moet toegeven dat digitaal werken niet mijn sterkste kant is en dat ik het niet kan vergelijken met werk van veel digitale artiesten, maar zo nu en dan is het een welkome afwisseling. Het fijne is dat ik heel snel kan zien hoe kleuren samengaan en ze snel kan veranderen. Mijn lievelingstool is, heel simpel, het omzetten van het beeld in negatief. Dat levert altijd verrassende kleurencombinaties op waar ik zelf niet snel op zou komen. Logisch misschien, omdat het de complementaire kleuren oplevert van de kleuren die je normaal veel gebruikt, maar toch. Magisch.
Wat kunnen we van je in de nabije toekomst verwachten?
Dit kan ik helaas nog niet helemaal concreet zeggen. Ik zit in een tijd waarin ik weer wat nieuwe onderwerpen aan het verkennen ben. In elk geval wil ik graag doorwerken aan mijn schilderijen die uiteindelijk hopelijk samen kunnen komen in een expositie. Ook ligt er een eigen geschreven en geïllustreerd verhaal op de plank, waar ik nog de juiste bestemming voor wil vinden. Verder zijn er wat muziekzaadjes geplant, die misschien nog uit gaan komen. Nog even kijken wat ik water ga geven.
Over de auteur
Martien Bos is redacteur bij De Optimist en essayplatform De Nieuwe Garde. Hij publiceerde verhalen in diverse tijdschriften en illustreerde voor media als De Optimist, NRC Handelsblad, VPRO, De Standaard, uitgeverij Boom en Athenaeum–Polak & Van Gennep.
Over de illustrator
Roos Vink (1994) is kunstenaar en illustrator, wonend in Groningen, waar ze tevens heeft gestudeerd aan kunstacademie Minerva. Ze probeert de binnenwereld van de mens te vangen in haar beelden. Dit kunnen schilderijen en beschilderde objecten zijn, maar ook illustraties en beeldverhalen. Ze verbeeldt haar boodschap op een symbolische en surrealistische wijze waarbij ze de grens opzoekt tussen figuratief en abstract. Vrouwenfiguren spelen daarbij vaak een grote rol. Deze muzen verschijnen in veel verschillende kleuren en vormen. Website: roosvink.com
Lees meer van Martien Bos
Stijlestafette: Schofterig
Door Martien BosVoor onze themamaand De Stilist vroegen wij deelnemers van De Stijlestafette om een variatie à la Queneau op onze oertekst te schrijven. Een zucht na middernacht. Je hebt van die zomeravonden die zich heel geleidelijk uitstrekken, je merkt er niets van, de zon gaat ongemerkt onder terwijl je met een pilsje in je hand aan de bar […]
Lees meer uit de categorie beeldpoëzie interview
Portret: Jante Wortel
Door Jante WortelJante Wortel, de jongste schrijver in het boek en tevens winnares van Kunstbende Taal 2015 bijt het spits af in onze serie portretten van bijdragers aan Handboek voor een Optimistisch leven.