poëzie
Poëzie: Mia Fazecas
Door Mia Fazecas | beeld: Jill HeesbeenTafelmanieren
de nacht is op
je schuift me schuld toe
op een verguld plateau
we eten schaduwpoppetjes
met onze handen
kussen à la carte
het schemert zelden hier zeg je
en de boter onder onze voeten
smelt weg
het ruikt zoet zout
naar soepel stout
zoals je je lepel houdt
en als een lompe boer
hap voor hap
mijn ziel opschrokt
zo wil ik je vreten
Oversteekplaats
zebra’s in het donker
tonen geen strepen
zigzaggend door trillicht
bijna overreden
door beenmerg
niet te verslepen
daar lag zijn schoen
en daar zijn voet
een paard met wielen
steigerde en blies
wat een slechte timing
voor hallucinaties
Over de auteur
In een stad genaamd Oradea, werd uit Roemeens-Hongaarse ouders Mia Fazecas geboren. Het liefst bracht ze haar tijd door in een teiltje warm water op het balkon, maar ineens moest ze met de trein naar Nederland. Hier volgde ze de opleiding product design aan ArtEZ waarna ze ook een studie journalistiek afrondde. Mia maakt poëzie, soundscapes en digitale kunst. Haar audioverhaal 'Vogelmelk' haalde de shortlist van Korte Golf podcast wedstrijd. In een vorig leven droeg ze als MiaMia gedichten voor op podia. Misschien duikt ze ooit nog ergens op.
Over de illustrator
Jill Heesbeen maakt frisse, doeltreffende illustraties, waarin ze graag gebruikt maakt van metaforen en vergelijkingen. Met haar werk voegt ze graag iets toe aan een tekst: een gevoel, een gedachte, een les, of een nieuw perspectief. Al is het onderwerp soms zwaar, ze houdt haar werk graag luchtig, onder andere door humor. Zie jillheesbeen.com.
Lees meer uit de categorie poëzie
Vannacht
Door Robin KramerVannacht komt schoonheid weer in lijnen: snelwegen, witlofbedden, haren die uit elastiek stromen. Ik droom op ethanol en vlasoogst mijn angsten, alles gladstrijken, alles glad en dan: weer lijnen. Vannacht stikken vogels in ballonnen, wrijven beveiligers hun ogen fijn en krijgen zelfs de honden de buurt niet wakker. Er gaat een lege lijkwagen langs de […]