De Surrealist poëzie
De Surrealist: Zoöloog
Door Yasmin Namavar | beeld: Maurits van Putten
mijn therapeut zei
hij heeft de spanwijdte niet
opeens dacht ik nee
hij is een vis
ik ging op zoek naar vinnen
zijn naakt was me niet vreemd
trok zijn broek naar beneden
vond schubben op zijn dijen
een waarachtige vin
straal vies mals verborgen tussen benen
we gingen naar een cocktailparty
hij sprak over mijn tasty beverage
keek naar mijn olijf, lachte alsof
hij John Travolta zelf was
ik zei we moeten praten
over je vissigheid, je ruikt naar brak
water half mens half schelp
hij zei ik ben geen vogel, geen veer die licht is
ik ben een eland, niet bang voor mijn spoor
zie je mijn gewei, ik brons in het bos
schorsen twijgen het mos
van de middeleeuwen steekt tussen mijn tenen
ik zag zijn slijmspoor lekken en vroeg me af
weet een vis dat hij schubt
zei kom we gaan naar huis
ik liet me op bed vallen, hem begaan alsof ik niet
wilde dierlijk eerlijk maar wilde toch
zag die vreselijke staart, voelde een trilling
in rudimenten van mijn kieuwen
ik telde mijn graten
toen hij vertrok als een moose in de nacht
mijn zoöloog half mens
vroeg ik me plotseling af waarom ik meende
dat ik beter dan een halve vis was
Verantwoording: Dit gedicht bevat twee regels en één verwijzing die komen uit de bundel Big Data van Anne Vegter.
Over de auteur
Yasmin Namavar (1983) publiceerde eerder essays, proza en poëzie. Oktober jl. stond ze in de finale van de El-Hizjra literatuurprijs met haar poëzie-inzending 'Verderf'. Haar proza-inzending behaalde de longlist. Ze werkt als psychiater in Amsterdam op de poli angst en dwang.
Over de illustrator
Maurits (1986) groeide op tussen de paarden en grutto’s in Friesland en woont tegenwoordig in Amsterdam. Hij adviseert namens Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed over aanpassingen en transformaties van rijksmonumenten. Het mooiste gebouw van Nederland? De oude Bavo in Haarlem. Vrije tijd is tijd om te schilderen en illustraties te maken, waarbij altijd alles met de hand gaat en een sterrenhemel de ultieme achtergrond van alles is.
Lees meer uit de categorie De Surrealist poëzie
Spiegel van Spinoza
Door Ruben HofmaLucas Hirsch, in de poëziewereld bekend als dichter en organisator, heeft vorig jaar een spiegel van het merk Spinoza gecreëerd met zijn derde dichtbundel, Dolhuis. De bundel toont de mentaliteit van ‘het volk’; de ongelijke behandeling van personen en groepen, de verbale en non-verbale ongegeneerdheid. De bundel is opvallend, want niet geromantiseerd, glashelder en daardoor […]