poëzie
Jonna ter Veer – poëzie
Door Jonna ter Veer | beeld: Emiel SandersBOEIEN
Wanneer je weet dat er op
maar niet aangenomen wordt
sissen we in dezelfde hitte en vragen ons af:
wie maakt als eerste de vuisten zacht?
Je wou dat je nu een kat kon aaien
met een vacht van suikerpluis
om wiens uitgestoken pootje
je een ring zou kunnen schuiven
Op deze graatmagere middag
bewaak je de stijfheid in je lippen, schraap je restjes taal uit je tenen tot geen dam
de vloed meer houdt en je ogen grijze tranen maken
Je ben te ver gegaan, ineens zie je het –
dit is geen zwaaien, maar verdrinken
De dochter moet de moeder zijn
en gooit de boei
VOOR MAARTEN VAN DAISY
Vandaag is de dag van lelijke markeerstiften, die ik leegkras
zodat ik ze niet hoef in te pakken
als ik je verlaat
De nieuwe docent wiskunde glimlachte
naar me en ik dacht: ik wil naar huis
en iets leukers aantrekken
(Dat denk ik nooit meer bij jou)
Ik had de kwaliteit je stompe punten te prijzen
als lijnen van constante dikte
De geur van wapenstok aan je vingers
Je darmen als ik mijn tanden wil poetsen
Je eerlijkheid op de vraag:
wat vind je van deze tekening?
Je antwoord op: welke hardheid is het beste? als ik pastelkrijt uitzoek
Oh, en dat je Altijd Ergens Iets van vindt
Je had interessante dierlijke spieren
Uit jouw vuur maakte ik mijn houtskool, tot het ging vlekken op ongewilde plekken
De sleutels leg ik bij Huub en Hanneke Je maanvissen hebben kruim gehad
En als ik met kleuren ben uitgeschoten over je tv-stoel, dan spijt me dat
Over de auteur
Jonna ter Veer (1977) is journalist en dichter. Ze won ooit Kunstbende Gelderland, journalistieke prijs De Tegel en is genomineerd voor Korte Golf, de verhalende podcastwedstrijd van Nederland en Vlaanderen. In Podcast Poet deelt ze poëzie voor onderweg, op een bedje van beats. Ze studeerde Theaterwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam.
Over de illustrator
Emiel Sanders is een veelzijdige kunstenaar met een Bachelor in Kunstmatige intelligentie en een recent behaalde bachelor in mime (fysiek theater). Zijn werk wordt gekenmerkt door concepten die de grenzen tussen traditionele kunst en moderne technologie verkennen.
Lees meer uit de categorie poëzie
Kunstbende #1: Femke Zwiep
Door Femke ZwiepHoning De dag is zacht: mijn buik hangt over de rand van mijn onderbroek, de haren op mijn armen vangen stuifmeel. Darren worden geboren uit onbevruchte eieren, gevoed door werkbijen, en de werkbijen zullen hen ook buitensluiten in de slacht. Je hoeft niet bang voor ze te zijn. Ze komen niet op je eten af, […]