Lumineus – Aleksander Willemse
Door Erik EzrinSelectie van de series: ‘Best Before’, ‘Off White’, ‘Only Human’
“Het begint met het concept.” De fotoseries ‘Best Before’, ‘Off White’ en ‘Only Human’ zijn voorbeelden van Aleksander Willemse’s conceptuele fotografie. Zo geeft ‘Best Before’ commentaar op voedselproducenten: “Waarom ziet veel voedsel er alleen in de verpakking goed uit en niet meer als je de verpakking open hebt gemaakt?” Zelf een reclamemaker, geeft Willemse in zijn creatieve werk kritiek op potentiële opdrachtgevers: “Je moet niet alleen zeggen dat je de beste bent, maar het ook zijn. Dus als de verpakking eraf is, moet het er nog steeds goed uit zien.”
Zijn jarenlange ervaring in de reclame is ook visueel in zijn werk terug te vinden. Het zijn mooie beelden, strak en helder als advertenties, alleen dan schuren ze. ‘Off White’ toont de viezigheid van schoonmaakproducten en ‘Only Human’ laat menselijkheid van wel heel dichtbij zien. Verfrissend vies, vindt De Optimist. Aleksander gaat door met schaven aan zijn eigen stijl en wil zich nu compleet op de fotografie richten. “Over 5 jaar reis ik de hele wereld over om te fotograferen, dat is het idee.”
www.aleksanderwillemse.com
www.zaai.nu
Over de auteur
Erik Ezrin (1995) is illustrator en striptekenaar. Zijn werk heeft vaak psychedelische en mystieke elementen, en onderzoekt o.a. de (menselijke) natuur en interpersoonlijke relaties. Hij werkt graag met verschillende media, waaronder digitale illustratie, drukwerk, verf en inkt. Zie instagram.com/erik.ezrin.arts.
Lees meer van Erik Ezrin
Lumineus – Dana Marshall
Door Erik EzrinAls kunstkijker gaat mijn interesse uit naar relatief onbekend werk, kunst waar nog weinig over gezegd of over geschreven is. Zulk werk voelt als onontgonnen gebied, een uitnodiging voor eigen gedachtevorming. Als een kunstwerk tot me spreekt, wil ik dat nader onderzoeken. Wat roept het bij me op, wat vind ik er van? Tijdens het […]
Lees meer uit de categorie
Vers in de Etalage
Door Monique WijbrandsWielersdrang Een jongeman fietst zich in bochten door de hoek van onze stad. In volstrekte willekeur van klanken schreeuwt hij op ons af. Wij hangen laf en mensen vrezend om een afgebladderd bankje, zien niet verder dan een idioot; een kwezelende gans. Totdat een stamgast ons vertelt dat het in wezen nog een kind is. […]