poëzie
Vers in de Etalage
Door: Wim Paeshuyse
8 december 2013
We sluiten onze verjaardagsweek af met passende poëzie.
‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’
Onder de laaghangende eikentakken
Vieren we op het picknickkleed verkleed
Jij als vrouwenpiraat snijdt verjaardagstaart
Ik ben een skelet en laat wijn ribben binnenslippen
Kaarslicht en plastiek bekers
snuffelende egels in dauwdruppels
Jij geeft me ‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’ van Campert,
en later zijn bundel ‘Hoera Hoera’ cadeau
Stuntelig zoen ik jou en ben bijna gelukkig
bijna
(want nog liever had ik ‘Alle dagen feest’ gekregen)
Oma en Jule
Haar schildpad is haar beste vriend
verjaardagskaarten ondertekent ze met ‘Oma en Jule’
zijn naam in een ander handschrift
Hij, dertig jaar ouder
maar liefde overbrugt alle afstanden
Hoe traag hij ook kruipt
Vorige zomer zaten we buiten op de grauwe plastiek
en Jule achter ons, dood op het gras
& ik die het haar niet durfde zeggen
Dagen gaan zo traag dat ze lijken stil te staan
dagenlang had ze niets door
tot de wormen iets in hun schild voerden
26 jaar
Jip en Janneke-papieren hoedjes
een kartonnen bord zegt: ‘gereserveerd’
vijftien vrienden eten Hema-ontbijt
Ik word 26 jaar
Jij geeft me een houten legpuzzel
waarvan de stukjes ontbreken
als aandenken aan die keer
dat we vormen zochten in wolken
De koffie smaakt verschrikkelijk
precies zoals ik hem graag heb
Eén voor één vertrekken mijn vrienden
Tot enkel wij overblijven
Om zes uur sluit de winkel
Zullen we het uithouden?
Over de auteur
Wim Paeshuyse is de eerste stadsdichter van Turnhout en lid van Collectief Dichterbij. Hij is een schrijver, een cabaretier, de Turnhoutse stadsdichter, de zanger-gitarist van De Loozers én een organisator van verschillende evenementen. Momenteel werkt hij aan zijn eerste boek.
Lees meer van Wim Paeshuyse
Vers in de Etalage: Twijfelschrijf
Door Wim PaeshuyseTwijfelschrijf Wim Paeshuyse maakt poëzie met houten crosswordletters die hij in kaders lijmt met stukjes hout ertussen. Twijfelschrijven is de term die het wissen en herschrijven van stukken tekst moet benoemen. We vinden dit terug in sociale media, waar je ziet dat iemand iets aan het typen is, maar dan plots niet meer, om dan weer iets te typen […]
Lees meer uit de categorie poëzie
Vers in de Etalage
Door Charlotte van den BroeckVoor Watteau. Van alles, bewaar ik ananas op halfzware siroop in mijn conservenblikkenhoofd, een museum met te dure toegangskaartjes, aan de muren hangt duizend keer Gilles. Het zwarte sap lekt, de olie druipt van zijn doek melancholisch turen en ik, die plamuur aan een vrijmetselaarsgezicht. Van alles, bewaar ik kinderfeesten en een ketchupmond, mijn eerste […]