Poëzie
Poëzieweek 2016
Door Anne-Fleur van der Heiden | beeld: Hannah VischerChampagne
Nu ik lang genoeg mezelf heb rondgedraaid, moet ik stil
staan en groeien, om de draagkracht te hertaxeren als een voorjaarsbloem
pril en jeugdig op zijn steel, zijn wortels vastgeklemd in de losse aarde
Om het licht niet te beoordelen naar kilowattvermogen
want ook licht kan ellendig zijn
voor een vlieg die zijn vleugels brandt aan een vlam
Met de pijp van een blaasbalg in mijn mond
maak ik wind en vuur en doe feestelijk
alsof
Als ik zeg dat het onmogelijk is, is het onmogelijk
maar dat geldt ook voor het omgekeerde; van tranen
een glas champagne maken of een bubbelbad
Door mijn moeder in het zand begraven
Graag was ik als een walruskalf geboren
om als zoog gekust te worden door een moeder met snor
en onder een flipper te worden genomen of twee
met een vader die de langste heeft van het dierenrijk (60 cm)
Maar ik werd geboren als lederschildpad, als ei zonder geslacht
door mijn moeder in het zand begraven
met de mededeling om alleen
uit te kruipen, te water te gaan, kwallen te eten
Mijn vader niet
Mijn vader was komisch op een manier alsof hij Alzheimer had
herhaalde grappen als hij mijn schoenen in de magnetron deed
of mijn dromen plette, als Klaas Vaak verkleed
Mijn vader was niet echt dement, hij vergat alleen dingen te vragen
zoals een reiziger zou vragen naar een naam of plaats
of informatie over anderen – dochters
Wel stuurde hij foto’s van een gezin uit Santa Domingo, compleet met hond
een afbeelding van de koffie – één euro
een versnipperd leven en een vergeten postzegel
Mijn vader zei dat sommige dingen niet terug te draaien zijn
ooit was ik van hem niet meer
dan een zwemmend zeepoliepje
Over de auteur
De koosnaampjes van Anne-Fleur van der Heiden (1987) zijn van het kaliber: knotsbak en treurwilg. Iemand omschreef haar gedichten als lichte dieren in zwaar weer. Haar verhalen moeten nog verschijnen. Onder andere in romanvorm bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.
Over de illustrator
Hannah Vischer is afgestudeerd vormgever en werkt als freelance illustrator. Ook maakt zij beeldnotulen en knalt ze met collage stijl prachtige films in elkaar. Of zoals ze het zelf zegt: 'Misschien iets met design academy, illustratie, collage en beeldnotulen. Oja film.'
Lees meer uit de categorie Poëzie
Poëzie: Shabnam Baqhiri
Door Shabnam BaqhiriMensenmeeuw Gelaten meeuwen. Niemand ziet ze nog. Niemand hoort ze nog. Voelen doet de mens niet meer. Ik ruik verbrand. Eén vleugel twee vleugel. Als wind nagedaan kon worden dan deed deze meeuw wel heel erg zijn best. Snavel zo groot als mijn hand, één vinger twee vinger drie vinger vier vinger vijf vinger geen. […]