Poëzieweek 2016

Champagne

Nu ik lang genoeg mezelf heb rondgedraaid, moet ik stil
staan en groeien, om de draagkracht te hertaxeren als een voorjaarsbloem
pril en jeugdig op zijn steel, zijn wortels vastgeklemd in de losse aarde

Om het licht niet te beoordelen naar kilowattvermogen
want ook licht kan ellendig zijn
voor een vlieg die zijn vleugels brandt aan een vlam

Met de pijp van een blaasbalg in mijn mond
maak ik wind en vuur en doe feestelijk
alsof

Als ik zeg dat het onmogelijk is, is het onmogelijk
maar dat geldt ook voor het omgekeerde; van tranen
een glas champagne maken of een bubbelbad

Door mijn moeder in het zand begraven

Graag was ik als een walruskalf geboren
om als zoog gekust te worden door een moeder met snor
en onder een flipper te worden genomen of twee
met een vader die de langste heeft van het dierenrijk (60 cm)

Maar ik werd geboren als lederschildpad, als ei zonder geslacht
door mijn moeder in het zand begraven
met de mededeling om alleen
uit te kruipen, te water te gaan, kwallen te eten

Mijn vader niet

Mijn vader was komisch op een manier alsof hij Alzheimer had
herhaalde grappen als hij mijn schoenen in de magnetron deed
of mijn dromen plette, als Klaas Vaak verkleed

Mijn vader was niet echt dement, hij vergat alleen dingen te vragen
zoals een reiziger zou vragen naar een naam of plaats
of informatie over anderen – dochters

Wel stuurde hij foto’s van een gezin uit Santa Domingo, compleet met hond
een afbeelding van de koffie – één euro
een versnipperd leven en een vergeten postzegel

Mijn vader zei dat sommige dingen niet terug te draaien zijn
ooit was ik van hem niet meer
dan een zwemmend zeepoliepje

Pagina’s

• Colofon
• Doneren
• Inzendingen

Meer Optimisme