Beeld Poëzie Voorpublicatie
Gedichten van Manuel Kneepkens
Door Manuel KneepkensNijntje
Tussen mijn bonzend hoofd en het donzen jouwe,
Miss Nijntje, heb ik een luxe nachttrein gedroomd
voorgoed op weg naar de Mediterranée
waar Venetië ligt aan gene zijde van de spiegel
in een matzilveren waterbed samen met godin Aphrodite
koerend als een postduif op het San Marcoplein
Ga gerust slapen, Lady Bunny
en wordt morgenochtend naakt naast mij wakker
tussen (lege) flessen champagne & restanten witte confetti
als centerfoldgirl, zonnebankbruin
– een nietje
goud glanzend in je onderbuik
in het Playboy-nummer van jongstleden Oktober:
Miss Slachtmaand…
wat neurie je ? Singin’ in the Rain?
Peace in our Time?
Bruid Nijntje, jij met je aanminnig coke-neusje
jij met je geschoren vachtje
ontbloot
Geef Ons Heden Ons Dagelijks Brood-
nodige lijntje Eeuwige Jeugd
Zebra
Een zebra vlucht door de straten
Hij komt van opzij van het Centraal Station.
Het is ei, koerei, in de maand van Mei
Het is even voor twee.
Zebra, waarom branden hier de nekken
van giraffen
als op een schilderij van Salvador Dalì?
Geen antwoord
Ach, hij is maar een zebra
geen weet
van het onheil van de Dood…
Ach, waar moet hij heen, de zebra
met zijn zwart-wit verstand
a) naar Hiroshima?
b) naar Tsjernobyl?
c) naar de Gazastrook?
Hij geeft het op
Hij troost zich met een knipperbol
en laat over zich lopen.
Zoals wij allen
De koe
Dag mens, zegt de koe: zie, ik ben je compagnon de koe
Jullie hebben me mijn kalfje afgenomen
Nu stroom ik over van moederlijke gevoelens
schuimend wit worden die afgevoerd
in jullie melkmachines
maar aan de hemel is de Melkweg naar mij genoemd
Want ik ben de koe, het heilig dier
en niet alleen in India
of Friesland…
Ik graas jullie schedels leeg
en geef jullie terug, naakt & schuldeloos
aan de buiken van jullie moeders
Melk mij daarom met tederheid!
Want mijn bleekroze uier is
als een ontblote geliefde
in de huwelijksnacht!
Zaterdag 10 november zal in Perdu, Kloveniersburgwal 86 in Amsterdam, Kneepkens’ nieuwste bundel gepresenteerd worden met poëzie en tekeningen: ‘Mei 2018. De risografische gedichten’ (uitgeverij Courant, gerisografeerd door KNUST press). Toegang vanaf 14.30 uur, gratis entree.
Over de auteur
Manuel Kneepkens (Heerlen, 1942). Sinds 1971 woonachtig in Rotterdam. Studeerde rechten en criminologie in Leiden in de jaren zestig. Hij was van '71 tot '94 docent strafrecht en criminologie aan de Erasmusuniversiteit, en van 1985 tot 1996 tevens docent oorlogs- en vredesrecht. Mede-organisator van het Tribunaal van de Vrede in 1985 over de kruisraketten. Van 1994 tot 2006 was hij fractievoorzitter van de Stadspartij in de gemeenteraad van Rotterdam. Als zodanig voerde hij namens de partij een progamma van ‘poëetisering’ uit. De drie poëtiseringen, die brede politieke steun verwierven, waren de markering van de Brandgrens van Rotterdam, het monument Hommage aan Marten Toonder en de haiku’s in de Karel Doormanstraat- ‘de weg van de vrede’. Dicht en tekent zo'n vijf decennia. Zie ook zijn wiki.
Lees meer uit de categorie Beeld Poëzie Voorpublicatie
Het lijkt me geen leven
Door Nikki DekkerDeze week verschijnt bij De Nieuwe Oost | Wintertuin het chapbook een voorwerp dat nog leeft van Nikki Dekker. Aan ons de eer hieruit een aantal gedichten voor te publiceren. In de essays en gedichten in een voorwerp dat nog leeft verbindt Nikki Dekker persoonlijke associaties, ideeën en ervaringen met een kritisch denken over kapitalisme, seksisme en kolonialisme. […]