Geen beweging – deel 6
Door Corinne Heyrman | beeld: Judith HermanCorinne Heyrman maakte wekelijks radio in de gevangenis in de Begijnenstraat in Antwerpen binnen het project Radio Begijnenstraat. Op basis van haar bezoeken schreef ze een feuilleton in zes delen. We publiceren hieronder het zesde en laatste deel.
Radio Begijnenstraat is een project van hell-er vzw i.s.m. het zorgteam van de gevangenis van Antwerpen en wordt artistiek gecoördineerd door Katrin Lohmann. De onderstaande tekst is de persoonlijke beleving van de auteur en niet noodzakelijk representatief voor de werkelijkheid.
Luister hier naar Radio Begijnenstraat: http://www.hell-er.net/archief/
Iedereen zit in de dagzaal. Basiel draagt een T-shirt met Born to die erop. Simon draagt een rode trui. Renée een jurk. De vijf andere gevangenen dragen de grijze plunjes van de gevangenis. Sinds de zomer mogen ze hun eigen kleren dragen. Lucas is tevreden. Zijn broer brengt volgende week nog een koffer mee naar het bezoekuur. Het is een experiment van de gevangenis, zegt Simon. Het woord experiment klinkt spannend en dat is helemaal niets voor de gevangenis. Andy legt me uit dat het wassen en strijken van je eigen kleren extra geld kost en dat daarom veel gevangenen niet meedoen. Hij draagt het grijze uniform. Het wordt stil in de groep. “Nu zie je duidelijk wie hier de rijke en wie de arme criminelen zijn,” zegt Andy.
*
Er is iemand nieuw in de groep. “Die zijn nog erg verward,” waarschuwt psychologe Nina me. Naïm heet hij. Hij lijkt me erg rustig en ik vertel hem dat er twee mogelijkheden zijn om mee te doen aan Radio Begijnenstraat: een individuele afspraak of deelnemen in de groep. Naïm zou wel graag een individueel gesprek doen, zegt hij. Hij kijkt me diep in de ogen. “Dat is goed,” zeg ik, “dan roep ik je straks op uit je cel.” Ik vertel Nina in het kantoor dat ik een-op-een met Naïm heb afgesproken. “Kijk wel uit,” zegt ze. “Naïm is een erotomaan, dat wil zeggen dat hij heel snel en hevig verliefd wordt.” Ik roep Naïm op. Hij kijkt me het hele gesprek in de ogen en zegt niets samenhangend. Ik word zenuwachtig. Hij vertelt me dat hij uit alle godsdiensten de kern heeft gezocht en daarin gelooft: de liefde. “Dat is mooi,” zeg ik. Ik beëindig het gesprek sneller dan normaal. Ik besluit dat ik hem enkele weken niet zal oproepen. Die nacht droom ik ik bloemen aan huis geleverd krijg. Er hangt een kaartje aan, getekend door Naïm.
Dag Hamlet, welkom in onze studio.
Hallo.
Ik heb net uw tekst doorgenomen. ‘Te zijn of niet te zijn dat is de vraag’ staat er, wat is eigenlijk de boodschap achter deze zo belangrijke vraag?
Ja, te zijn of niet te zijn heb ik geschreven voor mensen die verlopen lopen. Die niet goed weten wie of wat ze zijn.
Interessant.
Spijtig genoeg zijn de meeste mensen onmensen. Die willen macht en drukken anderen neer. Ze willen u er alleen maar bij als je mee in het gareel loopt, anders stoppen ze u weg. Dat is verschrikkelijk. Maar je zal wel in het gareel moeten lopen, anders moet je voor altijd in de gevangenis van je hoofd blijven zitten.
Wat is het antwoord volgens u, te zijn of niet te zijn?
Het antwoord op de vraag is: je doet iets of je doet iets niet. Je kan iets ondernemen of laten. Je kan jezelf meteen ophangen of het leven in eigen handen nemen. Voor mij is het antwoord: anarchie. Ik weet dat dat slecht wordt afgeschilderd, maar de echte definitie van anarchie is vrijheid.
*
Ik vertel mijn lief over Naïm. We zitten in een restaurant. Mijn lief wordt stil. “Kunnen ze daar dan geen bewaking bij zetten?” zegt hij. Hij kijkt naar zijn bord. Ik noem de rode knop. “Die werkt toch niet,” mompelt hij. “Vast wel,” zeg ik.
*
Mijn collega neemt soms taart mee naar de groep. Dan eten we eerst en drinken we thee. Lucas vertelt dat hij als kind soms met duct tape om zijn polsen en enkels in een koffer werd gestopt. “Straffen doen mij dus niets meer,” zegt Lucas. “Steek me gerust in de naaktcel. Ik heb daar geen problemen mee.” Hij neemt nog een stuk taart.
*
“You’ll never walk alone,” zingt Basiel met een operastem. Hij zingt heel luid, ik hou de microfoon iets verder van hem weg. Vanuit de cellen hoor ik gejoel. Ze roepen of het iets stiller kan.
*
Dag beste luisteraars van Radio Begijnenstraat, hier zijn we weer!
Mijn naam is Nancy van de Laagste Prijsgarantie en we hebben deze keer een keuken in de aanbieding. Laat de telefoon maar rinkelen, de vraag is nog steeds: wat is de naam van onze radio? Als u het antwoord weet, bel dan naar Radio Begijnenstraat. Ah, daar hebben we al een beller, goedemiddag, met wie spreek ik?
Dag Nancy, met Marcel.
Dag Marcel, leuk dat je belt. Weet jij het antwoord op onze prijsvraag?
Ik peins dat het ‘Radio Begijnenstraat’ is.
Dat klopt! Dames en heren, we hebben een winnaar! U wint een prachtige keuken. Volledig op maat gemaakt en van degelijke kwaliteit.
Ik heb levenslang gekregen, kan ik de maten van mijn cel meegeven?
Euh… Ja?
Zes op vier.
Oei, zes op vier zegt u.
Ja. Zit daar een inductiekookplaat bij?
Ik vrees dat het niet zal gaan, zes op vier. Mijn excuses en bedankt voor het bellen!
Over de auteur
Corinne Heyrman (1994) maakt theater en schrijft proza en non-fictie. In 2016 studeerde ze af aan de opleiding Woordkunst in Antwerpen met een beeldende collagevoorstelling met de bewoners van de wijk Luchtbal. Ze vindt het belangrijk om als maker een verhouding aan te gaan met de maatschappij. Dat deed ze ook in This Trumpet, een theatervoorstelling over de stad als lichaam. Corinne zit in een talentontwikkeltraject van De Nieuwe Oost | Wintertuin. In 2018 is haar chapbook 'Mogelijke eigenschappen' verschenen.
Over de illustrator
Judith Herman (1994) studeerde in 2016 af als grafisch ontwerper aan Sint-Lucas Gent. Naast freelance grafisch werk en een lerarenopleiding heeft zij ook haar eigen projecten. Haar eigen werk vertrekt vaak vanuit herkenbaarheid en het onderzoeken van grote vragen aan de hand van ogenschijnlijk kleine banaliteiten, waarbij niet de antwoorden maar de zoektocht zelf het werk vormt.
Lees meer van Corinne Heyrman
Geen beweging – deel 1
Door Corinne HeyrmanCorinne Heyrman maakte wekelijks radio in de gevangenis in de Begijnenstraat in Antwerpen binnen het project Radio Begijnenstraat. Op basis van haar bezoeken schreef ze een feuilleton in zes delen. We publiceren hieronder deel één. De komende vijf weken publiceren we elke week een nieuw deel. Radio Begijnenstraat is een project van hell-er vzw i.s.m. […]
Lees meer uit de categorie feuilleton kort verhaal
Bonus Malus
Door Joost VormeerBonus-malus 1 Op de dag dat zijn vader verdween, deed Max eindexamen. We zaten in de gymzaal en ik schoof mijn rechtervoet over de vloer, netjes over een witte lijn: de dubbelspelgrens van het tennisvlak. Max zat helemaal vooraan, gedisciplineerd voorovergebogen, als een kostschooljongen. Ik luisterde naar een liedje van Phoenix in mijn hoofd. An […]