poëzie

Futurum

Door: Kim Delarea den Daas
Beeld: Juliette Luscuere

19 juni 2025

Mijn lichaam is vier centimeter

ik beweeg niet.

 

Ik heb een hoofd

en mijn moeder heeft mij net bedacht.

 

Mijn moeder pakt een meetlint en meet objecten op.

 

Vier centimeter:

de plug die op tafel ligt die hol is en kromgetrokken omdat hij al eens uit de muur getrokken is

 

Mogen we uw kind onderzoeken vragen de artsen

van binnen en van buiten mevrouw

Als een wollen trui zomaar verkeerd om aangetrokken, dus nu de losse eindjes wegknippen

van die rafelrandjes die nog ergens aan hangen

Uw kind

denkt moeder             het is dus iemand

 

Vier centimeter:

het bovenaanzicht van het espressokopje waar gruis in ligt

alsof het nog moest worden afgespoeld

 

Het onderzoek mevrouw, dat heet obductie

Ze kijken er ernstig bij

Obductie klinkt als ontvoering of als opslurpen

 

Vier centimeter:

de kop van de tandenborstel waarvan de haren verdraaid zijn

 

Het was er denkt mijn moeder

Het was gewoon nog ergens halverwege

 

Zie: een zee

Zie ook: een aangespoelde vis op de pier

Zie het allemaal niet zo goed

het is nacht en je ogen zijn niet voor de nacht bedoeld

 

Er vliegt een wezen over het land

twee vleugels

schrapen over het aardoppervlak – graven lange geulen in de grond – trekken aan plukjes helmgras

 

Laten de grond achter, als een zandverstuiving,

het gras ligt los, knapt, begint op te waaien

er is almaar een uitsparing in plaats van een opvulling

 

Je meet jezelf een nieuwe vorm aan

je bedenkt hoe te evacueren,

je begint met een gedaanteverwisseling, een verdwijning in zee

 

Het wezen rust uit, bedekt de groeven als een drukverband.

Over de auteur

Kim Delarea den Daas (zij/haar) (1999) is schrijver en kunstenaar. Momenteel rondt ze haar tweede jaar af op de Schrijversvakschool in Amsterdam en woont en werkt ze in Utrecht. Haar teksten bewegen zich op de grens tussen het abstracte en het fysieke. Ze houdt zich bezig met thema’s als pychogeografie, entropie en liminaliteit en schrijft verder over alles dat komt aanwaaien.

Over de illustrator

Juliette Luscuere (2002) is vierdejaars student Illustratie bij ArtEZ Zwolle. Ze maakt vooral kleurrijke schilderijen en potloodtekeningen over menselijke relaties, emoties en ervaringen. Ze hoopt in haar werk ‘het verlangen er te zijn’ te vangen en dat anderen zich in haar werk kunnen herkennen.

Lees meer uit de categorie poëzie

In vertaling: St. John Roberts

Door Meirion Jordan

Cultureel/literaire initiatieven zijn niet elkaars concurrent, maar juist elkaars vrienden en collega’s. Daarom wisselen De Optimist en literair tijdschrift Kluger Hans vier keer per jaar een eerder gepubliceerde tekst uit, gekozen door de redactie, om bij de ander nogmaals voor het voetlicht te plaatsen. Onderstaande gedicht, geschreven door Meirion Jordan en vertaald door Raf De Bie, verscheen eerder […]

ontwerp: Artur Schmal Studio / ontwikkeling WordPress: Daniël Philipsen