poëzie
Vers in de Etalage
Door: Katelijne Brouwer
Beeld: Elise van Iterson
23 oktober 2015
Fennek
Met welbehagen sloop hij rond, slinks op de kussens
van zijn voeten, want hij was wakker, de anderen niet.
Verse eendagskuikens rook hij, hun buik nog vol eierstruif,
de veertjes nat. De woestijnvos ging naar het eerste kuiken,
beet de kop eraf, hapte, kauwde, smakte en zag hoe hij
draden trok van de snoertjes uit de nek: aders, merg, pezen,
spieren, het binnenwerk was stuk. Hij liet het lijfje zonder kop
in het zand liggen, snoof en ging op pad naar hapje twee,
beet ook daar het hoofdje af, solde wat, kledders spatten rond,
op naar kuiken drie, één voor elke fennek, een steelse blik op
de anderen. Die sliepen nog. Hij vervolgde zijn schranspartij
en liet de kadavers gehavend achter in het zand.
Bul
Er zou een olifant komen logeren om te paren met Thong-Tai.
Zij was nog niet tochtig, die hele grote koe. Dus hield haar stier
zich stil, stond eenzaam achter tralies, at hooi. Zijn bullenpees
zwaaide doelloos heen en weer.
Vandaag gillen de olifantenmeisjes in het perk, het beest is los.
Hij paradeert, zijn zwarte lul hangt als een zachtgekookt ei,
de eikel een lillende, druipende dooier, een druppel die
langzaam
valt
of net niet.
Zijn opgebolde voorhuid iets lichter, donker grijs. Zouden
zwarte mannen zwarte eikels hebben? Hij houdt de kop
geheven, zijn slagtanden krullen voor de stoot. De meisjes
gillen, brommen, knorren, de kleinste als een varkentje,
nooit geweten dat olifanten zo hoog konden.
Over de auteur
Katelijne Brouwer (1966) publiceerde eerder korte verhalen en poëzie in Op Ruwe Planken en op De Optimist. Ze komt nog steeds heel graag in Artis, al mist ze de verdwenen dieren, het nijlpaard, de zeekoe en de tijgers.
Over de illustrator
Elise van Iterson is a freelance illustrator, who has made illustrations for Vrij Nederland, ELLE Eten, Trouw en Hollands Maandblad.
Lees meer van Katelijne Brouwer
Vers in de Etalage
Door Katelijne BrouwerLUCHTBEGRAFENIS Hoe je danste voor de gier die zich verveelde, net zolang je jas uitsloeg tot hij zijn vleugels, jij je vingers spreidde, hij zijn pennen, jij de inkt en samen dansten jullie, ieder aan zijn eigen kant van het hek. Hoe jullie dansten. Hoe jij schetste. Je bent nog steeds dichtbij als ik bij […]
Lees meer uit de categorie poëzie
Poëzie: Mattijs Deraedt
Door Mattijs DeraedtBIZON Na de trip hield ik mijn geslacht vastals een gewond dieren leidde het naar de drinkplaats. De vacht van de reuzenbizon werd weer een tapijten de spiegel klom terug de muur op. Het ei dat in mijn borstkas had gegloeid was uitgelopen.Ik doopte mijn handen in de regenplas op de tuintafelen legde ze op […]