Jorina van der Laan

• Poëzie

  Poëzie: Jorina van der Laan

  Door Jorina van der Laan | beeld: Erik Kohler

  * Een mager meisje geeft me een broek die ze niet meer draagt. Ik leg de broek in een hoek van mijn kamer en raak de spijkerstof elke ochtend even aan. De broek is een entiteit en bekijkt me.   Me bekeken voelen leidt tot in mezelf willen verdwijnen, leidt tot met een scherp voorwerp […]...
• Poëzie

  Vers in de Etalage: Jorina van der Laan

  Door Jorina van der Laan

  Op de kermis klimmen we uit de karretjes van het reuzenrad en dreigen te springen. We worden opgemerkt, maar niemand grijpt in. Alsof er buiten ons om is afgesproken dat het te laat is om ons op te rapen. We blijven nergens langer dan nodig is: de zweefmolen waar onze jongere broertjes in overgeven,...