Een fotografe is op een artistieke missie in een onherbergzaam gebied in Amerika. Van een eigenaardige man hoort ze: 'Zo verlaten is het hier niet.' Dat blijkt. Dit verhaal van Aafke van Pelt zou je zomaar dagenlang kunnen achtervolgen. Artwork door Ilse Groot Neulend.

Een eenzame studente ontmoet de mysterieuze kunstenaar Carla. Terwijl haar dagen oplichten door hun ontmoetingen, duikt ze dieper in Carla's complexe wereld van kunst en verleden. Dit verhaal van Rosalinde Markus over wat het betekent om gezien te worden, wordt vergezeld door een prachtige houtskooltekening van Renée de Vink.

'Vandaag is de dag van lelijke markeerstiften, die ik leegkras / zodat ik ze niet hoef in te pakken / als ik je verlaat'. Deze twee gedichten van Jonna ter Veer bevatten een kwetsbare eerlijkheid; wie maakt als eerste de vuisten zacht? De bijpassende illustratie is gemaakt door Emiel Sanders.

'stil zijn, zei ze / stak me heimelijk een theedoek toe / waarin we okkernoten als oude hoofdjes te slapen legden'. Emilie Dewitte weet binnen een paar zinnen en complete wereld te verbeelden. Een wereld waarin machtsverhoudingen en de verwrongen relatie tussen mens en natuur worden onderzocht op een speelse, soms wrange manier. Beeld door Nathalie van Dalfsen.

Een zinderende zomer waarin de breuk tussen jeugd en vroege volwassenheid duidelijk begint te worden. Kinderen die met elkaar opgroeiden, pubers werden en uiteindelijk hun vleugels uitslaan. De schurende relatie tussen zussen die nooit hechter zal worden, zeker niet zodra ze hun eigen keuzes maken. Een ontroerend coming-of-age verhaal van Berit Brink, met een collage door Fien Rijks.

Een moeder zit vast in haar leven, het regenlaarsje van haar avontuurlijke zoontje dat achtergebleven is in de modder lijkt de druppel te zijn die haar emmer doet overlopen. Als ze zich in de storm begeeft om het te gaan zoeken, lijkt er echter meer aan de hand te zijn. Een kort verhaal van Maaike Hartog, met een illustratie van Kato Kagenaar.

Pijnlijke herinneringen, een eenzijdig telefoongesprek en een ongemakkelijke ontmoeting in een supermarkt. Een wildemansrit langs ecologische deodorant en en een flesje teriyakisaus die eindigt in paniek en ontroering. Een kort verhaal van Jana Schrauwen, vergezeld door een illustratie van Nikki Roosma.

''Blijf je nog even? Gezellig?’ Hij gebruikt zijn meest stoute grijns, maar er zit iets verdrietigs in zijn blik. Iets dat ik oneindig vaak heb proberen te vangen.' In dit verhaal dwingt de zoektocht naar een ketting onze hoofdpersoon om de belangrijkste mannen in haar leven te bezoeken.

'Iedereen vraagt waarom ik ander werk heb gezocht. Dat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging, antwoord ik. Dat ik meer uren wil werken en een woning zoek in Eindhoven. Het is waar, maar niet doorslaggevend. Daarom voelt het alsof ik lieg. Ik lieg omdat ik makkelijker praat over klimaatverandering en democratieën die onder druk staan, dan over dit verhaal. Een verhaal waarvoor ik me schaam.´ Een essay van Daan Krahmer over leugens en schaamte.